و مــن پنداشتــم او مــرا خواهــد بــرد

بــه همــان کوچــه رنگیــن شــده از تابستــان

بــه همــان خانــه بــی رنــگ و ریــا

بــه همــان لحظــه کــه بــی تــاب شــوم

او مــرا خواهــد بــرد بــه همــان ســادگــی رفتن بــاد

او مــرا بــرد !

ولــی بــرد ز یـــاد ...

یک دقیقه سکوت برای رویاهای شیرین کودکی ،

 که هرگز باز نخواهند گشت!

این روزها بیشتر دلگیر می شوم...

این روزها بیشتر از موتورسواران  می ترسم...

این روزها بیشتر از  پیک و مشروب می هراسم ...

درکم کن  ...

یه قانونی هست که میگه تا قبل از اینکه پرواز کنی

هرچقدر خواستی بترس ،

فکر کن ،شک کن ، دودل شو ، پشیمون شو ...

اما وقتی پریدی اگه وسط راه پشیمون شدی ، بازی رو باختی.

باید پر باز کرد و بی ترس و دغدغه پرید و اوج گرفت...

چه لذتی داره اگه هم پروازت پرِ پروازت باشه...

""به سال جدید خوش آمدید"

تلفن هایمان - بی سیم

آشپزیمان - بدون آتش

غذایمان - بدون چربی

ایمانمان - بدون خدا

لباسمان - بدون آستین

"احســـاســـمـــان - بدون عاطفه!! "

استدلالهایمان - بی اساس

"روابط عاشقانه مان - بــــی هدف!! "

نگرشمان - بی دقت

همسرانمان - نترس

نوزادان - بی پدر

"تعــــهدمــان - بدون جهت و نامشخص"

"""حمـــاقــــت هــــایمــــــان - بی شمار"""

"امیدمان - پـــــــایـــــان یافته!!".

آدم‌ها ذرّه ذرّه محو می‌‌شوند، آرام.. بی‌ صدا.. و تدریجی‌

همان آدم‌هایی‌ که هر از گاهی پیغام کوچکی برایت میفرستند،
بی‌ هیچ انتظار جوابی‌،
فقط برایِ آنکه بگویند هنوز هستند؛
برای آنکه بگویند هنوز هستی‌ و هنوز برای آنها مهم ترینی..

همان آدم‌هایی‌ که روزِ تولد تو یادشان نمی‌رود
همان‌هایی‌ که فراموش می‌‌کنند که تو هر روزخدا آنها را فراموش کرده ای
همان‌هایی‌ که برایت بهترین آرزو‌ها را دارند
و می‌دانند در آرزو‌های بزرگِ تو کوچکترین جایی‌ ندارند ..

همان آدم‌هایی‌ که همین گوشه کنار‌ها هستند
برای وقتی‌ که دل‌ تو پر درد می‌‌شود و چشمان تو پر اشک
که ناگهان از هیچ کجا پیدای شان می‌‌شود،
در آغوشت می‌‌گیرند و می‌‌گذراند غمِ دنیا را رویِ شانه‌های شان خالی‌ کنی‌

همان‌هایی‌ که لحظه‌ای پس از آرامشت،
در هیچ کجای دنیای تو گم می‌‌شوند و تو هرگز نمی‌‌بینی‌،
سینه ی سنگین از غمِ دنیا را با خود به کجا می‌‌برند..

همان آدم‌هایی‌ که
آنقدر در ندیدن شان غرق شده‌ای که
نابود شدن لحظه‌هایشان را و لحظه لحظه نابود شدن شان را در کنار خودت نمی‌‌بینی‌...

همان‌هایی‌ که در خاموشیِ غم انگیز خود،
از صمیمِ قلب به جایِ چشمان تو می‌‌گریند،
روزی که بفهمی چقدر برای همه چیز دیر شده است ...

.

اغاز مدارس رو تبریک میگم