ظاهراً دنیا به دو دسته ی آدم های خوب وبد تقسیم می شود
خوب ها شبها را راحتترمی خوابند و
بدها روزهایشان را جالب تر میگذرانند!!
خدای من ، خدای مهربان من
هرگاه سخت دلتنگ میشوم ، هرگاه تنهاییم به وسعت همه ی عالم میشود و هرگاه بغض دوری تو
همراه با قطره های سرازیر اشک
نمایان میشود ، وضو میگیرم ، روبروی تو مینشینم و دو رکعت نماز میخوانم و آهسته با تو نجوا میکنم.
آنوقت کتابت را میگشایم و تو
"آرام
آرام با من حرف میزنی. از خودت و من میگویی ، از لطف هایت میگویی و از مهربانی هایت ، از نعمت
هایت و از کران تا بیکران آسمان و
زمینت. از مداراهایت با من میگویی و از صبوری هایت ، و به من هشدار میدهی که مراقب باشم تا تو
را خشمگین نکنم. وقتی میگوییاز
روح خودت در من دمیده ای احساس میکنم طاقت و ظرفیت این همه بزرگی را ندارم. از شوق
سرشار میشوم. میخواهم پرواز کنم.
میخواهم در تو حل شوم. تنهاییم را پاک فراموش میکنم و همه ی تلخی های عالم برایم شیرین
میشود. همان تلخی ها و رنج هایی
که تو
به آن قسم یاد کرده ای ، که به حقیقت مرا در رنج آفریده ای . آنوقت به همه ی رنج های عالم
عاشق میشوم . دعا میکنم بار همه ی
انسان ها و رنج های خلایق بر دوش من باشد. اما میدانم اجابت این دعا به آسانی نیست ، زیرا که تو
هرکس را بیشتر دوست داری و
به او
عاشق تری بیشتر میرنجانی و آنجا که نشانی آنانی را که بیشتر دوست داری میدهی ، آرام در دل
میگویم ای کاش من یکی از آنان
بودم ، ای کاش..................
خدای من ، خدای مهربان من
هرگاه سخت دلتنگ میشوم ، هرگاه تنهاییم به وسعت همه ی عالم میشود و هرگاه بغض دوری تو
همراه با قطره های سرازیر اشک
نمایان میشود ، وضو میگیرم ، روبروی تو مینشینم و دو رکعت نماز میخوانم و آهسته با تو نجوا میکنم.
آنوقت کتابت را میگشایم و تو
"آرام
آرام با من حرف میزنی. از خودت و من میگویی ، از لطف هایت میگویی و از مهربانی هایت ، از نعمت
هایت و از کران تا بیکران آسمان و
زمینت. از مداراهایت با من میگویی و از صبوری هایت ، و به من هشدار میدهی که مراقب باشم تا تو
را خشمگین نکنم. وقتی میگوییاز
روح خودت در من دمیده ای احساس میکنم طاقت و ظرفیت این همه بزرگی را ندارم. از شوق
سرشار میشوم. میخواهم پرواز کنم.
میخواهم در تو حل شوم. تنهاییم را پاک فراموش میکنم و همه ی تلخی های عالم برایم شیرین
میشود. همان تلخی ها و رنج هایی
که تو
به آن قسم یاد کرده ای ، که به حقیقت مرا در رنج آفریده ای . آنوقت به همه ی رنج های عالم
عاشق میشوم . دعا میکنم بار همه ی
انسان ها و رنج های خلایق بر دوش من باشد. اما میدانم اجابت این دعا به آسانی نیست ، زیرا که تو
هرکس را بیشتر دوست داری و
به او
عاشق تری بیشتر میرنجانی و آنجا که نشانی آنانی را که بیشتر دوست داری میدهی ، آرام در دل
میگویم ای کاش من یکی از آنان
بودم ، ای کاش...................
دنیای من پر از دست هایی است که خسته نمی شوند از نگه داشتن نقاب ها ...
دنیای من پر از آدم هاییست که فقط فعل هایی را صرف می کنند که برایشان صرف
داشته باشد ...
دهانم پر از حرف است ولی ..
با دهان پر که نمی شود حرف زد ...!
احساس تــاسـف ، بـرای تمـام کسانــی کـه بـا چشم هایشان قضاوت میـکننـــــد
حـس نمیـــــکننـــد ...
نمـی شنونــــد ...
نمیچشنـــــد ...
فقـط میبینــــند و متهـم می کننــد!!
بعضی حرفا رو نمیشه گفت...
باید خورد...ولی بعضی حرفا رو، نه می شه گفت...
نه میشه خورد...
می مونه سر دل
میشه دل تنگی......
میشه بغض
میشه سکوت
میشه همون وقتی که خودتم نمیدونی چه مرگته......
گاهی عمر تلف میشود به پای یک احساس
گاهی احساس تلف میشود به پای یک عمر
وچه عذابی میکشد
انکس که هم عمرش تلف میشود هم احساسش..
فلسفه تنهایی را هرچقدر هم که خوب ببافند
باز هم بی قواره بر تن ادم زار میزند ...
تمام فعلهای ماضی ام را ببر
چه در گذر باشی چه نباشی
برای من استمراری خواهی بود
که هرلحظه تو را صرف میکنم .
خدایا یک مرگ بدهکارم و صد ارزو طلبکار
خسته ام ...
یا طلبت رابگیر یا طلبم را بده
روزگارم این است :
دلخوشم با غزلی
تکه نانی ، آبی
جمله ی کوتاهی
یا به شعر نابی
و اگر باز بپرسی گویم :
دلخوشم با نفسی
حبه قندی ، چائی
صحبت اهل دلی
فارغ از همهمه ی دنیایی ...
دلخوشی ها کم نیست،دیده ها نابیناست....
غم نویس نیستم
فقط گاه و بی گاه
آب و هوای دل را مکتوب میکنم
همین ......
حالا اگر آسمان دل
سرخ و کبود و غم گرفته است
چه کنم ؟!
و مــن پنداشتــم او مــرا خواهــد بــرد
بــه همــان کوچــه رنگیــن شــده از تابستــان
بــه همــان خانــه بــی رنــگ و ریــا
بــه همــان لحظــه کــه بــی تــاب شــوم
او مــرا خواهــد بــرد بــه همــان ســادگــی رفتن بــاد
او مــرا بــرد !
ولــی بــرد ز یـــاد ...
یک دقیقه سکوت برای رویاهای شیرین کودکی ،
که هرگز باز نخواهند گشت!
این روزها بیشتر دلگیر می شوم...
این روزها بیشتر از موتورسواران می ترسم...
این روزها بیشتر از پیک و مشروب می هراسم ...
درکم کن ...
یه قانونی هست که میگه تا قبل از اینکه پرواز کنی
هرچقدر خواستی بترس ،
فکر کن ،شک کن ، دودل شو ، پشیمون شو ...
اما وقتی پریدی اگه وسط راه پشیمون شدی ، بازی رو باختی.
باید پر باز کرد و بی ترس و دغدغه پرید و اوج گرفت...
چه لذتی داره اگه هم پروازت پرِ پروازت باشه...
""به سال جدید خوش آمدید"
تلفن هایمان - بی سیم
آشپزیمان - بدون آتش
غذایمان - بدون چربی
ایمانمان - بدون خدا
لباسمان - بدون آستین
"احســـاســـمـــان - بدون عاطفه!! "
استدلالهایمان - بی اساس
"روابط عاشقانه مان - بــــی هدف!! "
نگرشمان - بی دقت
همسرانمان - نترس
نوزادان - بی پدر
"تعــــهدمــان - بدون جهت و نامشخص"
"""حمـــاقــــت هــــایمــــــان - بی شمار"""
"امیدمان - پـــــــایـــــان یافته!!".
آدم‌ها ذرّه ذرّه محو می‌‌شوند، آرام.. بی صدا.. و تدریجی
همان آدم‌هایی که هر از گاهی پیغام کوچکی برایت میفرستند،
بی هیچ انتظار جوابی،
فقط برایِ آنکه بگویند هنوز هستند؛
برای آنکه بگویند هنوز هستی و هنوز برای آنها مهم ترینی..
همان آدم‌هایی که روزِ تولد تو یادشان نمی‌رود
همان‌هایی که فراموش می‌‌کنند که تو هر روزخدا آنها را فراموش کرده ای
همان‌هایی که برایت بهترین آرزو‌ها را دارند
و می‌دانند در آرزو‌های بزرگِ تو کوچکترین جایی ندارند ..
همان آدم‌هایی که همین گوشه کنار‌ها هستند
برای وقتی که دل تو پر درد میشود و چشمان تو پر اشک
که ناگهان از هیچ کجا پیدای شان میشود،
در آغوشت می‌‌گیرند و می‌‌گذراند غمِ دنیا را رویِ شانه‌های شان خالی کنی
همان‌هایی که لحظه‌ای پس از آرامشت،
در هیچ کجای دنیای تو گم می‌‌شوند و تو هرگز نمی‌‌بینی،
سینه ی سنگین از غمِ دنیا را با خود به کجا می‌‌برند..
همان آدم‌هایی که
آنقدر در ندیدن شان غرق شده‌ای که
نابود شدن لحظه‌هایشان را و لحظه لحظه نابود شدن شان را در کنار خودت نمی‌‌بینی...
همان‌هایی که در خاموشیِ غم انگیز خود،
از صمیمِ قلب به جایِ چشمان تو می‌‌گریند،
روزی که بفهمی چقدر برای همه چیز دیر شده است ...
.
اغاز مدارس رو تبریک میگم
آدم‌ها ذرّه ذرّه محو می‌‌شوند، آرام.. بی صدا.. و تدریجی
همان آدم‌هایی که هر از گاهی پیغام کوچکی برایت میفرستند،
بی هیچ انتظار جوابی،
فقط برایِ آنکه بگویند هنوز هستند؛
برای آنکه بگویند هنوز هستی و هنوز برای آنها مهم ترینی..
همان آدم‌هایی که روزِ تولد تو یادشان نمی‌رود
همان‌هایی که فراموش می‌‌کنند که تو هر روزخدا آنها را فراموش کرده ای
همان‌هایی که برایت بهترین آرزو‌ها را دارند
و می‌دانند در آرزو‌های بزرگِ تو کوچکترین جایی ندارند ..
همان آدم‌هایی که همین گوشه کنار‌ها هستند
برای وقتی که دل تو پر درد میشود و چشمان تو پر اشک
که ناگهان از هیچ کجا پیدای شان میشود،
در آغوشت می‌‌گیرند و می‌‌گذراند غمِ دنیا را رویِ شانه‌های شان خالی کنی
همان‌هایی که لحظه‌ای پس از آرامشت،
در هیچ کجای دنیای تو گم می‌‌شوند و تو هرگز نمی‌‌بینی،
سینه ی سنگین از غمِ دنیا را با خود به کجا می‌‌برند..
همان آدم‌هایی که
آنقدر در ندیدن شان غرق شده‌ای که
نابود شدن لحظه‌هایشان را و لحظه لحظه نابود شدن شان را در کنار خودت نمی‌‌بینی...
همان‌هایی که در خاموشیِ غم انگیز خود،
از صمیمِ قلب به جایِ چشمان تو می‌‌گریند،
روزی که بفهمی چقدر برای همه چیز دیر شده است ...
""به سال جدید خوش آمدید""
تلفن هایمان - بی سیم
آشپزیمان - بدون آتش
غذایمان - بدون چربی
ایمانمان - بدون خدا
لباسمان - بدون آستین
"احســـاســـمـــان - بدون عاطفه!! "
استدلالهایمان - بی اساس
"روابط عاشقانه مان - بــــی هدف!! "
نگرشمان - بی دقت
همسرانمان - نترس
نوزادان - بی پدر
"تعــــهدمــان - بدون جهت و نامشخص"
"""حمـــاقــــت هــــایمــــــان - بی شمار"""
"امیدمان - پـــــــایـــــان یافته!!".
""به سال جدید خوش آمدید"
تلفن هایمان - بی سیم
آشپزیمان - بدون آتش
غذایمان - بدون چربی
ایمانمان - بدون خدا
لباسمان - بدون آستین
"احســـاســـمـــان - بدون عاطفه!! "
استدلالهایمان - بی اساس
"روابط عاشقانه مان - بــــی هدف!! "
نگرشمان - بی دقت
همسرانمان - نترس
نوزادان - بی پدر
"تعــــهدمــان - بدون جهت و نامشخص"
"""حمـــاقــــت هــــایمــــــان - بی شمار"""
"امیدمان - پـــــــایـــــان یافته!!".
بهترین زمان برای سکوت زمانی است که احساس میکنید باید جوابی بدهید
دریا باش تا هر کس لایق توست
با تو آرام گیرد و
هر کس لایقت نیست
در تو غرق شود
یه قانونی هست که میگه تا قبل از اینکه پرواز کنی
هرچقدر خواستی بترس ،
فکر کن ،شک کن ، دودل شو ، پشیمون شو ...
اما وقتی پریدی اگه وسط راه پشیمون شدی ، بازی رو باختی.
باید پر باز کرد و بی ترس و دغدغه پرید و اوج گرفت...
چه لذتی داره اگه هم پروازت پرِ پروازت باشه...
.
سعی نکن متفاوت باشـــی
در ایـن روزگار نامرد
فـقط خوب باش
خوب بودن به اندازه کافی متفاوت هست
آرام باش
هیـــچ گرســنه ای باقـــی نمی مانــد
شـــــک نــــدارم هـــمــین روزها
همه ســـــیر می شـــوند از
زنــــــدگـــــی
ظاهراً دنیا به دو دسته ی آدم های خوب وبد تقسیم می شود
خوب ها شبها را راحتترمی خوابند و
بدها روزهایشان را جالب تر میگذرانند!!
احساس تــاسـف ، بـرای تمـام کسانــی کـه بـا چشم هایشان قضاوت میـکننـــــد
حـس نمیـــــکننـــد ...
نمـی شنونــــد ...
نمیچشنـــــد ...
فقـط میبینــــند و متهـم می کننــد!!
دنیای من پر از دست هایی است که خسته نمی شوند از نگه داشتن نقاب ها ...
دنیای من پر از آدم هاییست که فقط فعل هایی را صرف می کنند که برایشان صرف
داشته باشد ...
دهانم پر از حرف است ولی ..
با دهان پر که نمی شود حرف زد ...!
خدای من ، خدای مهربان من
هرگاه سخت دلتنگ میشوم ، هرگاه تنهاییم به وسعت همه ی عالم میشود و هرگاه بغض دوری تو
همراه با قطره های سرازیر اشک
نمایان میشود ، وضو میگیرم ، روبروی تو مینشینم و دو رکعت نماز میخوانم و آهسته با تو نجوا میکنم.
آنوقت کتابت را میگشایم و تو
"آرام
آرام با من حرف میزنی. از خودت و من میگویی ، از لطف هایت میگویی و از مهربانی هایت ، از نعمت
هایت و از کران تا بیکران آسمان و
زمینت. از مداراهایت با من میگویی و از صبوری هایت ، و به من هشدار میدهی که مراقب باشم تا تو
را خشمگین نکنم. وقتی میگوییاز
روح خودت در من دمیده ای احساس میکنم طاقت و ظرفیت این همه بزرگی را ندارم. از شوق
سرشار میشوم. میخواهم پرواز کنم.
میخواهم در تو حل شوم. تنهاییم را پاک فراموش میکنم و همه ی تلخی های عالم برایم شیرین
میشود. همان تلخی ها و رنج هایی
که تو
به آن قسم یاد کرده ای ، که به حقیقت مرا در رنج آفریده ای . آنوقت به همه ی رنج های عالم
عاشق میشوم . دعا میکنم بار همه ی
انسان ها و رنج های خلایق بر دوش من باشد. اما میدانم اجابت این دعا به آسانی نیست ، زیرا که تو
هرکس را بیشتر دوست داری و
به او
عاشق تری بیشتر میرنجانی و آنجا که نشانی آنانی را که بیشتر دوست داری میدهی ، آرام در دل
میگویم ای کاش من یکی از آنان
بودم ، ای کاش...................
در سکوت و با سکوت با تو حرف میزنم ...
که روزهاست گوشها ،
توان اوج موج حرفها ،
برایشان بسان فاجعه ست ...
گاهی با خود فکر میکنم...
آمدنم را گریستم ،
اما آیا ؛
رفتنم را خواهم خندید؟
نمی دانم ؛
اما میدانم که آن را
چگونه بودن و چگونه ماندنم مشخص خواهد کرد ...
آری گاهی ساعتها با خود...
فکر میکنم... فکر میکنم... فکر میکنم...
گر در این دنیا خودت را در جاده ی زندگی گم کنی،
در آن دنیا در می یابی ، که بر صراط مستقیم زندگی نکرده ای؛
در شلوغی های زندگی خودت را پیدا کن ...
مگذار این غبار تو را به دست غیر بسپارد
دستی ببر و " خودِ غبار گرفته ات " را از زمین بردار
دستی بر آن بکش و غبارش را بتکان
با گذشت اینهمه سال ،
باز درخشندگی اش متعجبت می کند.
خویش را پیدا کن ...
قبل از آنکه دیر شود
خیلی نمی خواهد دور بروی،
جایی همین نزدیکی ها را بگرد ...
گاهی عمر تلف میشود به پای یک احساس
گاهی احساس تلف میشود به پای یک عمر
وچه عذابی میکشد
انکس که هم عمرش تلف میشود هم احساسش..
فلسفه تنهایی را هرچقدر هم که خوب ببافند
باز هم بی قواره بر تن ادم زار میزند ...
تمام فعلهای ماضی ام را ببر
چه در گذر باشی چه نباشی
برای من استمراری خواهی بود
که هرلحظه تو را صرف میکنم .
خدایا یک مرگ بدهکارم و صد ارزو طلبکار
خسته ام ...
یا طلبت رابگیر یا طلبم را بده
تعداد صفحات : 2
درباره ما
امیدوارم از سایت من خوشتون بیاد نظرهم فراموش نکنید ممنون میشم
اطلاعات کاربری
لینک دوستان
آرشیو
نظرسنجی
وبلاگم خوشمله ایا؟
آمار سایت