ساده که شوی همه چیز خوب میشود؛ خودت؛ غمت؛ مشکلت؛ غصه ات؛ هوای شهرت؛ آدم های اطرافت؛ حتی

دشمنت...یک آدم ساده که باشی برایت فرقی نمیکند که تجمل چیست؛ قیمت بهترین ماشین چند است؛ فلان مدل ماشین

چند ایربک دارد؛ مهم نیست بهترین نقطه شهر کجاست؛ ویا رستوران چینی ها بهترین غذایش چیست...!!

ساده که باشی همیشه در جیبت شکلات پیدا میشود؛ همیشه لبخند به لب داری؛ برروی جدول های کنار خیابان راه

میروی؛ زیر باران دهانت را باز میکنی و قطره قطره مینوشی؛ آدم برفی درست میکنی و شال گردنت را به او

میبخشی...

ساده که باشی همینکه بدانی بربری و لواش چند است کفایت میکند...نیازی به غذای چینی نیست؛آبگوشت هم خوب

است...

ساده که شوی آدم های ساده را دوست داری